Agriterra: in Tanzania doen ze meer met maïs
Agriterra: doe meer met maïs
Peter van Boekel in Tanzania
Tanzania: dan denk je aan de broeierige kustplaats Dar Es Salaam en de tropische witte stranden en geuren van specerijen op Zanzibar. Maar als je hier in mei in de buurt van Njombe uit het vliegtuig stapt, voel je meteen dat de winterjas die je thuis liet toch een betere keuze was dan de zomerjas dat je meebracht. ‘In de buurt’ is trouwens relatief: van de lokale luchthaven naar Njombe is nog altijd vier uur met de auto. Het klimaat in de Southern Highlands (2.000 meter hoogte) is de boer gunstig gezind: vruchtbaar, koel en veel regen. Ideaal voor witte mais - voor menselijke consumptie. Als ik hier om me heen kijk, voelt het dan ook bijna als thuis in Oost Brabant: overal maar dan ook echt overal staat mais.
Dit is het werkterrein van Njorecu, een grote unie van 63 coöperaties en 7.000 boeren. We zijn hier voor een stevige ‘hoogtestage’: in vier dagen Njorecu de maat nemen. Kern: wordt dit een nieuwe relatie voor Agriterra die in staat is om qua organisatie en qua business door te ontwikkelen en het lot van de boeren-leden hier te verbeteren? Een verantwoordelijke taak (‘company assessment’) waarvoor Agriterra in haar focuslanden graag teams inzet van lokale business advisors en Nederlandse specialisten. Mijn inbreng in dit team: de strategische blik. Agriterra professionaliseert wereldwijd boerencoöperaties. Het wil voor 2020 een miljoen boeren bereiken en 50 coöperaties aan lokale bankfinanciering koppelen voor bloeiende boeren business.
Aan ons de vraag: past Njorecu in dat plaatje. Dan begint het doorvragen, want Njorecu is van goede wil maar heeft ook erfenissen. Veel vastgoed, weinig agrarische focus en politiek ervaren rotten in het bestuur. Er is een strategisch plan op papier gezet. Maar hoe serieus is het ‘members first’ ideaal, en hoe gedreven is management en bestuur werkelijk. En dan beginnen ook de mooie woorden, het lange ferme handen schudden, en het paaien door de voorzitter. Iedereen voelt: de inzet is hoog, nu moet het eruit komen. De club staat dankzij de vastgoed huurinkomsten financieel stevig in de schoenen maar moet in onze ogen wel een ander pad gaan bewandelen. Gelukkig wil Njorecu dat zelf ook: een groter aan- en verkoop programma van ruwe mais, meer opslag faciliteiten om marktbewegingen op te vangen, zelf mais verwerken en vermalen tot bloem, en zoeken naar nieuwe diensten voor de boer: het verhuren van een trekker, bodemmonsters en bemestingsadvies.
Met de verschillende Agriterra tools en flink wat gesprekken is onze conclusie: dit is echt. Dus Agriterra: wandel gerust een tijdje met deze club mee op dit pad. Onze tweede conclusie: werk aan de winkel! Want dat is de bijvangst van onze adviesreis: een welwillende organisatie als Njorecu krijgt van ons ook een serie aanbevelingen waarmee ze beter beslagen de toekomst tegemoet kunnen treden. Ideaal: een boerenorganisatie die zelf zijn pad kiest, maar die wel wordt geholpen aan een paar betere klompen voor onderweg. Dat pad zal de eerste tijd wel hobbelig zijn. Gelukkig zijn Tanzanianen dat wel gewend. Ik denk dat deze highlanders zomaar eens hoog kunnen gaan eindigen!
